Twórczość Zofii Żurakowskiej zyskała dużą popularność i uznanie w dwudziestoleciu międzywojennym - zarówno wśród dzieci i młodzieży, jak i wśród znawców literatury. Po wojnie, decyzją komunistycznych władz, powieści autorki znalazły się w "wykazie książek podlegających niezwłocznemu wycofaniu" - zostały usunięte ze wszystkich bibliotek i skazane na zapomnienie. Żurakowska stworzyła własny, oryginalny rodzaj powieści dla młodzieży, w którym łączyła motywy patriotyczne z rodzinnymi, wątki sensacyjno przygodowe z pogłębioną psychologiczną charakterystyką postaci.

Akcja powieści "Skarby" rozgrywa się jeszcze przed I wojną światową w Niżpolu - majątku rodziny Charlęskich, gdzie wakacje spędza sympatyczne rodzeństwo: Olek, Marta, Nikodem, Tomek i Ania. To naprawdę szczęśliwy (choć niepozbawiony trosk) czas.

Powieść "Pożegnanie domu" jest drugą częścią planowanej trylogii (część pierwsza to "Skarby"), która nie została dokończona z powodu śmierci pisarki w 1931 r. Książkę tę Maria Dąbrowska nazwała "klejnotem literatury".