Józef Balsamo - pierwsza część cyklu. Tytułowy bohater to mason i hipnotyzer, twierdzący, że posiada dar nieśmiertelności. Wraz ze swym mistrzem Altotasem i świeżo poślubioną małżonką Lorenzą przybywa do Francji, by przeprowadzić plan obalenia monarchii francuskiej i oddania władzy ludowi. Niestety, Balsamo ma problemy ze swą żoną, Lorenzą, która gdy jest w transie kocha męża, a gdy jest normalna - nienawidzi go. Nie będąc w transie ucieka mu, ale mąż sprowadza ją za pomocą hipnozy z powrotem. Balsamo korzysta z gościny u starego barona Taverney, gdzie zwraca uwagę na jego córkę, która jako dziewica może być medium. Córka barona, Andrea, marzy o wielkiej miłości. Kocha się w niej parobek Honoriusz Gilbert, odrzucając przy tym miłość pięknej służącej Nicole (łudząco podobnej do Marii Antoniny). Gilbert ucieka z domu Taverneyów i zostaje najpierw maskotką kochanki Ludwika XV, pani du Barry, ale od niej też ucieka i zostaje sługą filozofa Rousseau, aż w końcu zwraca na niego uwagę sam Balsamo. Do Francji przybywa eskortowana przez Filipa de Taverney Maria Antonina, która zostaje żoną delfina Francji, Ludwika. Tymczasem Balsamo wyrabia sobie pozycję w stolicy. Trzyma Lorenzę w domu bez hipnozy, licząc na to, że go pokocha go obiema swymi osobowościami. Niestety kobieta ucieka od niego i denuncjuje go na policji jako wroga króla. Balsamo hipnotyzuje Andreę, by ta znalazła jego ukochaną, ale zapomina potem wyprowadzić ją z transu, co wykorzystuje Gilbert, gwałcąc nieprzytomną dziewczynę. Balsamo zabiera żonę i unika aresztowania. Zostawia Lorenzę w transie i żyje z nią jak mąż z żoną. Jednakże Altotas potrzebuje krwi dziewicy do eliksiru młodości, zabija więc w tym celu Lorenzę, nie wiedząc, że nie jest już ona dziewicą. Gdy to odkrywa, umiera, nie zdążywszy zrobić nowego eliksiru. Balsamo nie pomaga mu. Nieświadoma utraty dziewictwa Andrea z przerażeniem dowiaduje się, że jest w ciąży i ku swej rozpaczy rodzi synka, którego porywa Gilbert i ukrywa u młodej wieśniaczki Billot, po czym ucieka statkiem do Ameryki, ale na Wyspach Azorskich dopada go Filip, brat Andrei, i zabija strzałem z pistoletu. Umiera Ludwik XV, na tron wstępuje jego wnuk, delfin Ludwik XVI, mąż Marii Antoniny.

Naszyjnik królowej – druga część cyklu. Józef Balsamo zmienia nazwisko na Alessandro Cagliostro i wraca do Francji, by dalej kontynuować swoje zadanie obalenia monarchii. Znajduje w Paryżu młodą Oliwię, w której rozpoznaje Nicole, byłą służącą Taverneyów, łudzącą podobną do Marii Antoniny. Obiecuje jej sporą sumę pieniędzy, jeśli zamieszka w wyznaczonym jej domu i pojawi się z nim czasami publicznie. Oliwia zamieszkuje w domu naprzeciwko mieszkania pani de La Motte Valois. Joanna de La Motte widzi kobietę (co było w planie Cagliostra) i wpada na pomysł wykorzystania podobieństwa Oliwii do królowej Francji. W Marii Antoninie kochają się rywalizujący ze sobą szlachcice: hrabia Olivier de Charny i Filip de Taverney. Królowa odwzajemnia miłość tego pierwszego, by jednak ukryć ich miłość proponuje, by dla niepoznaki poślubił jedną z jej dwórek. Wybór pada na Andreę de Taverney, do szaleństwa zakochaną w Olivierze. Hrabia poślubia kobietę, ale na krótko przed ślubem daje jej wyraźnie do zrozumienia, że nie ma ona co liczyć na jego wzajemność. Tymczasem Ludwik XVI chce kupić piękny naszyjnik dla swej żony, ale jest on za drogi, więc królowa odmawia takiego prezentu. Zakochany w Marii Antoninie kardynał Ludwik de Rohan namówiony przez Joannę de La Motte postanawia sprezentować ów naszyjnik obiektowi swoich westchnień. Joanna umożliwia kardynałowi schadzkę z królową, którą w rzeczywistości jest przebrana Oliwia – fałszywa królowa prosi o zapłacenie pierwszej raty za naszyjnik, sama zaś zobowiązuje się zapłacić resztę rat. De Rohan więc płaci ratę i daje królowej naszyjnik. Jednakże jubilerzy domagają się reszty zapłaty. Królowa jednak o niczym nie wie. Król rozpoczyna śledztwo. Mąż Joanny de La Motte ucieka z naszyjnikiem za granicę. Sama Joanna, Cagliostro i Oliwia zostają aresztowani. Joanna zostaje skazana na napiętnowanie, chłostę i wygnanie; Cagliostro na banicję, zaś Oliwię ułaskawiono ze względu na to, że była tylko narzędziem.

Anioł Pitou – trzecia część cyklu. Honoriusz Gilbert w rzeczywistości nie umarł, lecz został w ostatniej chwili ocalony przez Cagliostra, który uczynił go swoim uczniem. Honoriusz jest obecnie lekarzem i rzecznikiem praw ludu, ma za sobą walkę o niepodległość Stanów Zjednoczonych Ameryki Płn. Poznajemy w tej powieści jego syna, Sebastiana Gilberta oraz jego mlecznego brata, sierotę Ludwika Anioła Pitou. Chłopca po śmierci matki wychowała jego ciotka dewotka. Gdy chłopiec przez zbyt częste błędy popełniane w łacińskich tekstach zostaje wyrzucony ze szkoły przez fanatycznego księdza Fortier, a także z domu przez podłą ciotkę, zamieszkuje u gospodarza Billota, który jest przyjacielem Gilberta. Pitou potajemnie kocha się w córce Billota, która jednak zamiast niego woli przystojnego i bogatego wicehrabiego Izydora de Charny, brata Oliviera. We wsi Pitou z Billotem zachęcają lud do buntu wobec arystokracji. W końcu we wsi zjawiają się agenci policyjni, którzy kradną Billotowi podczas rewizji szkatułkę z dokumentami, którą powierzył mu Gilbert. Billot i Pitou pędzą więc do Paryża powiadomić doktora o wszystkim. Ten jednak siedzi w Bastylii, podczas gdy w Paryżu trwają zamieszki. Lud podburzony przez Billota bierze szturmem Bastylię i uwalnia więźniów, w tym Gilberta, który odkrywa, że został aresztowany na rozkaz królowej, którą poprosiła o to hrabina de Charny (czyli Andrea) – to ona również nasłała agentów, by ukradli szkatułkę z dokumentami, ponieważ te papiery ją kompromitowały. Honoriusz ukradł je, by się zabezpieczyć przed mściwą kobietą. Lud chce zamordować rodzinę królewską, jednak postawa Billota nie pozwala im na to. Gilbert staje się osobistym lekarzem króla i jego pomocnikiem w negocjacjach z ludem Paryża. Przy okazji odzyskuje od mściwej Andrei za pomocą hipnozy szkatułkę z dokumentami. Pitou wraca na wieś, gdzie zostaje uznany za bohatera. Ku jego rozpaczy Katarzyna Billot ma romans z Izydorem de Charny. Grupa młodzików wybiera Anioła Pitou na dowódcę swej Gwardii Narodowej. Broń zdobywają, zabierając ją siłą z prywatnego muzeum księdza Fortiera. Izydor wezwany przez Oliviera wyjeżdża do Paryża, co powoduje chorobę Katarzyny.

Hrabina de Charny – czwarta część cyklu. W Paryżu rozwija się coraz bardziej rewolucja. Obserwujący to wszystko Cagliostro jest załamany, nie tego oczekiwał. Wspomaga finansowo jeszcze Oliwię, która założyła rodzinę. Tymczasem król z pomocą Gilberta próbuje dogadać się z ludem Paryża. Pomimo tego namówiony przez żonę postanawia opuścić potajemnie kraj. Niestety rodzina królewska zostaje złapana i zabrana do Paryża. Tymczasem Andrea przypadkiem znajduje swego syna, Sebastiana. Niestety nie udaje jej się go zatrzymać przy sobie, gdy zaczyna wypowiadać się źle o jego ojcu, a do tego kiedy widzi, że matka wyraźnie wstydzi się go przed swym mężem. Sebastian więc ucieka od matki i przypadkiem zostaje ranny w zamieszkach. Ratuje go jednak doktor Guillotin, twórca gilotyny. Tymczasem chorą Katarzyną opiekuje się Anioł Pitou, który potem, poświęcając własne uczucia, zgadza się pośredniczyć miłosnej parze (Katarzynie i Izydorowi) w wymianie korespondencji. Jednakże z Paryża wraca Billot, któremu romans córki z arystokratą bardzo się nie podoba. Rozgłasza zasady ustanowione przez rewolucję w swojej wsi i zmusza księdza Fortiera do ich uznania. W końcu Katarzyna i Izydor, z pomocą Anioła Pitou uciekają razem, pomimo tego, że Billot chce zastrzelić kochanka córki. Na skutek tego romansu Katarzyna rodzi synka. Andrea w końcu odnajduje szczęście w ramionach swojego męża, który widzi, że jego żona jest aniołem. Niestety wkrótce w obronie rodziny królewskiej Olivier ginie, jego bracia Izydor i Jerzy również. Andrea jako arystokratka zostaje aresztowana i zamordowana. Ludwik XVI ginie na szafocie. Anioł Pitou żeni się z Katarzyną, adoptuje jej synka i razem wyjeżdżają do Ameryki.

Kawaler de Maison-Rouge – piąta część cyklu. Maria Antonina wraz z synkiem Ludwikiem XVII, córką i szwagierką przebywa w twierdzy Temple. W celu jej uwolnienia tajemniczy kawaler de Maison-Rouge szykuje spisek w celu ocalenia królowej. Młody rewolucjonista Maurycy Lindey i jego przyjaciel Jan Hiacynt Lorin ratują młodą mężatkę Genowefę Dixmer, w której zakoprzyjaciel-->przyjaciele się ten pierwszy. Mąż kobiety z wdzięczności zaprasza młodzieńca do siebie, tam zaś miłość Maurycego i Genowefy rozwija się. Dixmer jest garbarzem, ale potajemnie, ze swoim wspólnikiem, panem Morandem, zajmuje się przemytem. Wkrótce jednak okazuje się, że przemyt to przykrywka dla działalności mającej na celu odbicie Marii Antoniny z więzienia. Pan Morand to w rzeczywistości przebrany kawaler de Maison-Rouge. Dixmer pomaga mu w tym, zachęcając Genowefę do uwiedzenia Maurycego (nie mając jednak pojęcia, że ich fikcyjny romans zamieni się w prawdziwą miłość). De Maison-Rouge próbuje uwolnić królową robiąc podkop pod jej więzienie. Jednakże plan się nie powodzi z powodu aresztowania jego agentki, panny Heloizy Tison, młodej kwiaciarki (do czego Maurycy niechcący się przyczynia). Królowej zostaje odebrany jej synek i oddany pod opiekę psychopatycznego szewca Simona, który maltretując chłopca chce siłą zrobić z niego republikanina, a także zmusza do tego, by zeznał przed sądem, że matka go molestowała seksualnie. Tymczasem podczas akcji mającej na celu złapania kawalera de Maison-Rouge i Dixmerów Maurycy pomaga im uciec, a Genowefę ukrywa u siebie. Niestety, Dixmer zjawia się u niego i zabiera żonę, odkrywszy przy tym, że kobieta naprawdę kocha młodego rewolucjonistę. Postanawia za jednym zamachem uwolnić królową i zemścić się na niewiernej żonie. Postępem oboje wpadają do więzienia i Genowefa ma się zamienić strojami z Marią Antoniną, która opuści celę jako żona Dixmera, zaś na śmierć zamiast niej pójdzie pani Dixmer. Plan jednak się nie udaje, gdyż traf chce, iż w tej samej chwili swój plan uwolnienia królowej przeprowadzał kawaler de Maison-Rouge – podrzucił on królowej pilnik, by wycięła kratę z oknie, którą on sam miał wyrwać z zawiasów. Dwa plany ratunkowe naraz to stanowczo za dużo i nie udają się. Genowefa zostaje aresztowana, Maria Antonina idzie na gilotynę. Chwilę po jej śmierci kawaler de Maison-Rouge popełnia samobójstwo. Lorin zostaje aresztowany i trafia do jednej celi z Genowefą, którą rano mają ściąć. Dixmer chce uprzykrzyć jeszcze ostatnie chwile swojej żony za pomocą zdobytej podstępem przepustki. Jednakże Maurycy zabija go i sam korzystając z przepustki wchodzi do więzienia, by umrzeć z ukochaną. Przepustkę daje Lorinowi, który wychodzi z lochu tylko po to, by zabić Dixmera. Gdy jednak odkrywa on, że ów podły mąż został zabity, więc wraca do więzienia. Cała trójka idzie następnego dnia na gilotynę spokojna i szczęśliwa.