Pewnego dnia Franio został w domu sam ze swoją babcią. Musiał się nią zaopiekować, podczas gdy wszyscy pozostali członkowie rodziny udali się do pracy. Chłopiec postanowił zbudować najprawdziwszą rakietę kosmiczną. Ale nie byle jaką! Miała mieć kształt kota - z ogonem i napędem na cztery biegi. Kiedy już była gotowa, zaproponował babci podróż po kosmosie, czym spełniłby jej największe marzenie. Jego babcia jest pisarką i od zawsze chciała opisać jakieś kosmiczne przygody. Na prośbę babci chłopiec godzi się zabrać na pokład rakiety jej ukochanego psa, jamnika o imieniu Gucio. Spakowawszy najpotrzebniejsze rzeczy, w tym niezastąpione babcine pierogi (w razie jakby po drodze zgłodnieli), wyruszają na podbój kosmosu. Cała ich podróż będzie doprawdy niezwykła! Z bliska przyjrzą się Drodze Mlecznej oraz odwiedzą kilka nieodkrytych dotąd planet. Po drodze napotkają m.in krowę z pięcioma rogami i ogonami pasącą się na niebieskiej trawie, niezwykłych mieszkańców podziemnego miasta, istoty z mnóstwem oczu na długich czułkach, stwora odżywiającego się jedynie cukierkami, a nawet najprawdziwszych piratów, którzy wyruszą w pogoń za ich rakietą. Podczas odwiedzin na poszczególnych planetach Franio i jego babcia będą mieli okazję wykazać się nie tylko odwagą, ale również sprytem, kiedy np trzeba będzie odnaleźć ukryty skarb w zaginionym mieście, albo znaleźć sposób na to, by jedna z planet stała się bardziej stabilna dla jej mieszkańców. Przekonają się, że nie warto ślepo wierzyć w to, co ktoś nam mówi i nie nastawiać się negatywnie w stosunku do tego, czego nie dane nam było poznać. Pozory niejednokrotnie mylą, a prawda okazuje się być zupełnie inna, niż nam się wydawało.